2024 წლის 6 დეკემბერს, 26 წლის მთარგმნელი, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სტუდენტი და პროევროპული აქციების მონაწილე რევაზ კიკნაძე ცენტრალური კრიმინალური პოლიციის დეპარტამენტის წარმომადგენლებმა დააკავეს. მას ბრალად ედება ჯგუფურ ძალადობაში მონაწილეობა, რომელიც 25 ნოემბერს ხელახალი არჩევნების მოთხოვნით გამართულ აქციებზე მოხდა. ეს დაკავება ახალგაზრდების ბრძოლისა და საქართველოში დემოკრატიული თავისუფლებების შეზღუდვის ერთ-ერთ სიმბოლოდ იქცა.

დაკავებისთანავე, კიკნაძემ დროებითი დაკავების იზოლატორიდან წერილი გაავრცელა, რომელშიც აცხადებდა, რომ პოლიცია მასზე ზეწოლას ახდენდა, რათა ოპოზიციური ლიდერების საწინააღმდეგო ცრუ ჩვენება მიეცა. მან პროტესტის ნიშნად შიმშილობა გამოაცხადა და აღნიშნა:

მიუხედავად იმისა, რომ დაკავების დროს კიკნაძე ფიზიკურად არ უცემიათ, ექვსი საათის განმავლობაში ხელბორკილებით ჰყავდათ, უარი უთხრეს საპირფარეშოს გამოყენებაზე და ემუქრებოდნენ ფიზიკური ზიანის მიყენებით, თუ არ მისცემდა ცრუ ჩვენებას. მას არაერთხელ დაემუქრნენ და მოსთხოვეს ცრუ ჩვენების მიცემა, თითქოს ის ოპოზიციური ლიდერების დავალებით მოქმედებდა, სანაცვლოდ კი ანაზღაურებას იღებდა. უფრო მეტიც, ლისის ტბის ტერიტორიაზე გადაყვანის შემდეგ, დაემუქრნენ, რომ იქვე დამარხავდნენ, თუ არ დაეთანხმებოდა მათ მოთხოვნებს. კიკნაძის ადვოკატმა, გუჯა ავსაჯანიშვილმა, ეს ქმედება ფსიქოლოგიურ წამებად და ცრუ აღიარების იძულების მცდელობად შეაფასა.

ავსაჯანიშვილმა ასევე სერიოზული პროცედურული დარღვევები დააფიქსირა. მისი თქმით, პოლიციამ შეგნებულად გაჭიანურა საქმის მასალების გადაცემა, რაც კიკნაძეს გამოძიების კრიტიკულ ეტაპზე ადვოკატის დახმარების გარეშე ტოვებდა. ავსაჯანიშვილი დეტალურად აღწერს, როგორ მოითხოვა საქმის მასალები ოფიციალურად 6 დეკემბერს, თუმცა პასუხი არ მიუღია. გამომძიებელმა მასალების გადაცემა მეორე დღისთვის გადადო, თუმცა ესეც არ შესრულდა. კიკნაძეს ბრალი წარედგინა მასთან სათანადო წინასწარი კონსულტაციის გარეშე. ადვოკატმა ასევე აღნიშნა დოკუმენტების გაყალბება: მტკიცებულებების შემცველი დაზიანებული დისკი შემდგომ ოფიციალურ ოქმში შეცვალეს და განაცხადეს, რომ დისკი არ იყო დაზიანებული. ავსაჯანიშვილის განცხადებით, პროკურორებმა გვიან ღამით, 4:30 საათზე, ადვოკატის გარეშე მოაწერინეს ხელი მასალებზე, რაც კიდევ ერთი პროცესუალური დარღვევაა.

მთავარი პრობლემა კი ის არის, რომ ბრალდების “საფუძველი” სრულიად უსაფუძვლოა: კიკნაძეს ედავებიან ჯგუფურ ძალადობას იმ ადამიანებთან ერთად, რომელთა დიდი ნაწილი მან პირველად სასამართლოში ნახა. ადვოკატის თქმით, ბრალდებულთა შორის არიან სხვადასხვა ქალაქებიდან და მათ შორის ერთი უცხო ქვეყნის მოქალაქე, რომელთაც ერთმანეთთან არანაირი კავშირი არ ჰქონდათ.

კიკნაძის წინააღმდეგობის აქტმა—80-საათიანმა შიმშილობამ და იზოლატორიდან გაგზავნილმა წერილებმა—საზოგადოებაში ფართო მხარდაჭერა მოიპოვა. მისმა დედამ, მაია ლეკიშვილმა, შიმშილობა სოლიდარობის ნიშნად დაიწყო და საბოლოოდ შეძლო შვილის დარწმუნება რომ შეეწყვიტა შიმშილობა. კიკნაძის გზავნილები, რომლებიც სიმართლისა და სამართლიანობის დაცვას ეხება, ბევრისთვის შთამაგონებელი გახდა. ის ციხიდან დღიურებს წერს, რომელიც "რადიო თავისუფლების" ვებგვერდზეა ხელმისაწვდომი.

კიკნაძეს ბრალი წარედგინა საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის 225-ე მუხლის მე-2 ნაწილის შესაბამისად, რაც ჯგუფური ძალადობის ორგანიზებას, ხელმძღვანელობას ან მასში მონაწილეობას გულისხმობს და 4-დან 6 წლამდე თავისუფლების აღკვეთას ითვალისწინებს.

თბილისის საქალაქო სასამართლოს მოსამართლე ქეთევან ჯაჭვაძემ კიკნაძესა და კიდევ 10 ბრალდებულს წინასწარი პატიმრობა მარტამდე გაუგრძელა. მათ შორის არიან მსახიობი ანდრო ჭიჭინაძე, კომიკოსი ონისე ცხადაძე, გურამ მირცხულავა, ლუკა ჯაბუა, ჯანო არჩაია, რუსლან სივაკოვი, გიორგი ტერაშვილი, ვალერი თეთრაშვილი, სერგეი სივაკოვი და ირაკლი ქერაშვილი.

დაცვის მხარემ მოითხოვა მათი გათავისუფლება 2000 ლარიანი გირაოს სანაცვლოდ, თუმცა პროკურორმა ვაჟა თოდუამ პატიმრობის გაგრძელება მოითხოვა, საგამოძიებო ღონისძიებების საჭიროების საფუძველზე.

კიკნაძემ სასამართლოში კატეგორიულად უარყო ბრალდებები და აღნიშნა:

მან ასევე კითხვის ნიშნის ქვეშ დააყენა 6-წლიანი პატიმრობის ლოგიკა იმ ადამიანებისთვის, ვინც მხოლოდ ქაღალდის ან ბოთლის სროლაში მონაწილეობდა. სასამართლოში მან ძლიერი პოლიტიკური განცხადებები გააკეთა, მოიხსენია მარიო ვარგას ლიოსას "ვაცის ნადიმი" და ილია ჭავჭავაძის ციტატები, რის შემდეგაც მოსამართლე ლელა ცაგარეიშვილმა დარბაზიდან გააძევა. კიკნაძის საქმის განხილვა 20 მარტისთვის გადაიდო.

ეს საქმე ნათლად აჩვენებს დაპირისპირებას პროევროპელ აქტივისტებსა და საქართველოს ხელისუფლებას შორის. მისი ადვოკატები მიიჩნევენ, რომ საქმე აუცილებლად მოიგებენ ადამიანის უფლებათა ევროპულ სასამართლოში, რადგან პროცედურული დარღვევები და ბრალდების სისუსტე ცხადია.