შინაგან საქმეთა სამინისტრომ (შსს) საპროტესტო აქციის მონაწილე, 1997 წელს დაბადებული ვალერი თეთრაშვილი, სისხლის სამართლის კოდექსის 225-ე მუხლის მეორე ნაწილის საფუძველზე დააკავა, რაც ჯგუფურ ძალადობაში მონაწილეობას გულისხმობს. აღნიშნული დანაშაული 4-დან 6 წლამდე თავისუფლების აღკვეთას ითვალისწინებს. შსს-ს ინფორმაციით, თეთრაშვილი აქციის დროს ჯგუფურ ძალადობაში მონაწილეობდა, არ დაემორჩილა სამართალდამცავებს და მათ სხვადასხვა საგნები ესროლა.

თუმცა, ბრალდებულის ადვოკატი, ირმა ჭკადუა, აცხადებს, რომ მისი დაცვის ქვეშ მყოფი ჯგუფურ ძალადობაში არ მონაწილეობდა. მისი თქმით, ბრალდების მხარის ერთადერთი მტკიცებულება მასმედიით გავრცელებული კადრებია, სადაც ჩანს, რომ თეთრაშვილი სამართალდამცველს გამოყენებული პიროტექნიკის მუყაოს ესვრის, თუმცა ეს ქმედება არანაირ ფიზიკურ დაზიანებას არ იწვევს. ადვოკატის განცხადებით, თეთრაშვილს არცერთ სხვა დაკავებულთან წინასწარი კონტაქტი არ ჰქონია და მათ პირველად სასამართლო პროცესზე შეხვდა.

თეთრაშვილის საქმე 10 სხვა დაკავებულის საქმესთან ერთად განიხილება. მათ შორის არიან: ანდრო ჭიჭინაძე, ონისე ცხადაძე, რევაზ კიკნაძე, ჯანო არჩაია, გურამ მირცხულავა, ლუკა ჯაბუა, გიორგი ტერიშვილი, ირაკლი ქერაშვილი, რუსლან სივაკოვი და სერგი კუხარჩუკი. ყველას ერთსა და იმავე მუხლით აქვს ბრალი წარდგენილი.

11 იანვრის სხდომაზე 11 ბრალდებულიდან 10-ის ადვოკატმა გათავისუფლების შუამდგომლობა დააყენა, უარეს შემთხვევაში კი გირაოზე თანხმობის მზაობაც გამოხატა. ვალერი თეთრაშვილის ადვოკატმა 20 000-ლარიანი გირაოს გადახდის პირობა დადო, თუმცა მოსამართლე ქეთევან ჯაჭვაძემ თამარ მჭედლიშვილის გადაწყვეტილება ორთვიანი წინასწარი პატიმრობაის შესახებ ძალაში დატოვა.

საქმის არსებითი განხილვა იანვარში უნდა დაწყებულიყო. მიუხედავად ამისა, პროკურატურამ გამოძიების ვადის გახანგრძლივება მოითხოვა, რაც კიდევ ორი თვით აჭიანურებდა პროცესს. არგუმენტი? მათ მტკიცებულებების შესაგროვებლად დრო არ ეყოთ. მოსამართლემ ეს მოთხოვნა დააკმაყოფილა, თუმცა დაცვის მხარე ამტკიცებს, რომ პროკურატურას უკვე მინიჭებული ორი თვეც არ გამოუყენებია ეფექტიანად და დამატებითი დრო მხოლოდ პროცესის ხელოვნურად გაჭიანურებას ემსახურება.

5 მარტის სხდომაზე მოსამართლე ქეთევან ჯაჭვაძე შეცვალა ახალმა მოსამართლემ, ირაკლი შვანგირაძემ, რომელმაც ფიცი 2024 წლის დეკემბერში დადო. უფლებადამცველთა შეფასებით, მოსამართლის შეცვლა პროცესის "გაჭიანურების ტაქტიკის" ნაწილია და მიზნად ისახავს საქმის დროში გაწელვას. ადვოკატმა გუჯა ავსაჯანიშვილმა მოსამართლე ირაკლი შვანგირაძის აცილება მოითხოვა, რადგან წინა დღემდე იცოდა, რომ წინასასამართლო სხდომა მოსამართლე ნინო თარაშვილს უნდა განეხილა, მაგრამ მან საქმე აიცილა. ადვოკატებმა არ იცოდნენ, რა გახდა აცილების საფუძველი და გამოთქვამდნენ ეჭვს, რომ მოსამართლე 13 ტომის რამდენიმე საათში განხილვას ვერ მოასწრებდა, რადგან მხარეებს მტკიცებულებების წარდგენის ვალდებულება პროცესამდე 5 დღით ადრე აქვთ, რაც მოსამართლის საქმის გასაცნობად დროის საჭიროებას გულისხმობს. გარდა ამისა, ირაკლი შვანგირაძე მოსამართლეობამდე პროკურორი იყო.

ასევე მოითხოვეს პროკურორ ვაჟა თოდუას აცილება, რომელიც ბალტიისპირეთის ქვეყნებმა სანქცირებულ პირთა სიაში შეიყვანეს. მოსამართლემ ორივე შუამდგომლობა უარყო. მიუხედავად დაცვის მხარის მრავალგზის მოთხოვნისა, სასამართლომ კვლავ უარი თქვა ალტერნატიული აღკვეთის ღონისძიების განხილვაზე და წინასწარი პატიმრობა ძალაში დატოვა.

ადვოკატის მტკიცებით, პროკურატურას არ აქვს საკმარისი მტკიცებულებები დაკავებულთა წინააღმდეგ. მისივე თქმით, პროკურატურის მიერ მოპოვებული კადრებიდან აშკარაა, რომ თეთრაშვილის მიერ ნასროლი პიროტექნიკის მუყაოს ნარჩენი არცერთ სამართალდამცველს არ მოხვედრია და მიწაზე ჩავარდა. „სინამდვილეში, ეს იყო უკვე გამოყენებული პიროტექნიკის ნარჩენი, რომელიც ქაღალდს წარმოადგენდა. მისი სროლით სამართალდამცველის დაზიანება ფიზიკურად შეუძლებელი იყო,“ - აცხადებს ჭკადუა.

უფრო მეტიც, არცერთი დაზარალებული პოლიციელი თეთრაშვილს არ ადებს ხელს. პროკურატურის მოწმედ გამოძახებული 97 პირიდან უმეტესობა პოლიციელია, მათ შორის დაზარალებულებად ცნობილი სამართალდამცველებიც. თუმცა ვერცერთი მათგანი პირდაპირ ვერ მიუთითებს კონკრეტული დაკავებულის მიმართ, ვის გამოც დაზიანდნენ. მიუხედავად ამისა, ბრალდების მხარე ამტკიცებს, რომ პოლიციელები დაკავებულთა მიერ ჯგუფურად ჩადენილი ქმედებების შედეგად დაშავდნენ.

ვალერი თეთრაშვილი ამ დრომდე დუმილის უფლებას იყენებს და სასამართლო პროცესზე საკუთარი პოზიცია არ დაუფიქსირებია. ადვოკატის მტკიცებით, ის არცერთ სხვა დაკავებულს არ იცნობს და არც ჯგუფურ ძალადობაში მონაწილეობა მიუღია. ეს საკითხი აჩენს ეჭვებს ბრალდების მხარის მიერ წარმოდგენილი არგუმენტების სისწორესა და საქმის სამართლიანობაზე.